Szkoła…

W czasach szkolnych, ilekroć musiałam nauczyć się na pamięć wiersza, brałam do ręki książkę. Następnie maszerowałam po pokoju w tę i z powrotem, powtarzając tekst. Kiedy tak chodziłam, szło mi to szybciej i o wiele łatwiej. Okazuje się, że postępuje tak wiele osób. I maluczcy, i wielcy, dla który spacerowanie jest nieodłącznym elementem twórczości.

Wielcy ludzie…

Ci wielcy, z przeszłości zostali opisani w fantastycznej książce: „Filozofia chodzenia” Frederica Grosa. Przede wszystkim można z niej dowiedzieć się, że na przykład Fryderyk Nietzsche wyznawał zasadę:
Jak najmniej siedzieć, nie wierzyć żadnej myśli, która się nie urodziła na wolnym powietrzu i przy swobodnym ruchu. (1)

Dodatkowo Nietzsche uważał, że piszemy stopami, a chodzenie to podstawowy warunek wszelkiego tworzenia. Dlatego codziennie wybierał się na długie wędrówki, notując wrażenia cielesne i umysłowe, które mu wtedy towarzyszyły.

Słynny Emanuel Kant miał natomiast przezwisko „zegar Królewca”. Ponieważ codziennie o godzinie 8.00 przekraczał próg domu i szedł na krótki spacer. Dodatkowo wychodził także po południu, zawsze tą samą drogą i tylko dwa razy w życiu zmienił trasę przechadzki. Wyruszał bez względu na pogodę i spacerował każdego dnia, dla higieny oraz z poczucia obowiązku. Należy pamiętać, że jego tryb życia do tego stopnia oparty był o niezmienne rytuały, że można z dużym prawdopodobieństwem zdiagnozować u niego nerwicę natręctw. W szczególności było to życie według zegarka, każda rzecz na swoim miejscu, każdy dzień identyczny. Jednak Kant postrzegał swój regularny tryb życia jako służący zdrowiu. W związku z tym pewnie coś w tym było, bo dożył lat osiemdziesięciu.

Spacerowanie – budowanie charakteru

Dużą rangę spacerowaniu nadawał także Gandhi. Przede wszystkim spacerowanie stanowiło dla niego codzienny obowiązek i narzędzie budowania charakteru. Dodatkowo żadnych kobiet, mięsa czy alkoholu. Gandhi twierdził, że w czasie chodzenia niby notujemy to, co dzieje się na zewnątrz, ale umysł zwraca się tak naprawdę ku wnętrzu. Zwłaszcza wtedy częściej rozmawiamy sami ze sobą. W jego przypadku chodzenie i marsze stały się dodatkowo zwycięskimi narzędziami w walce o wolność jego kraju.

Szkolenia Biznesowe

Należy pamiętać, że długie i samotne spacerowanie uwielbiał Józef Piłsudski. Miłośnikiem przechadzek byli Beethoven i Czajkowski. W starożytnej Grecji natomiast Arystoteles założył szkołę perypatetyków (od greckiego słowa „przechadzać się”), w której podczas wspólnych spacerów odbywały się wykłady filozoficzne oraz dyskusje.
Również wielu słynnych pisarzy pracowało na stojąco, np. Ernest Hemingway czy Vladimir Nabokov. A współcześnie, Philip Roth stwierdza nawet, że napisanie jednej strony jest możliwe po przejściu dokładnie jednego kilometra.

Chodzone spotkania biznesowe…

Dzisiaj w Stanach Zjednoczonych modne stały się chodzone spotkania biznesowe (walk and talk).
Zwłaszcza ich zwolennikiem jest ponoć Mark Zuckerberg. Zamiast siedzenia w sali konferencyjnej, co już brzmi dla niektórych strasznie, zespół udaje się na wspólną przechadzkę. W ten sposób ustala ważne kwestie i rozwiązuje problemy. Wersja minimalistyczna to zebrania na stojąco. Są one równie efektywne, co tradycyjne, a zawsze o wiele krótsze.

Dlaczego chodzenie, spacerowanie, przechadzanie się są tak ważne?

Jest oczywiste i od dawna wiadome, że siedzący tryb życia nas niszczy, zaś ruch to życie. Przede wszystkim dzięki systematycznemu chodzeniu maleje ryzyko zawału serca i stabilizuje się ciśnienie krwi. Dodatkowo mózg się dotlenia, co poprawia jego funkcjonowanie. W szczególności wzmacniają się mięśnie i kości. Zwiększa się także odporność na choroby i wirusy.
Nas interesuje jednak także to, jaki chodzenie ma wpływa na naszą pracę. I co się okazuje? Badania jasno potwierdzają, że osoby uprawiające jakikolwiek sport (marsze, bieganie, siłownia, joga) kilka razy w tygodniu, pracują wydajniej od innych.
Dla pracy umysłowej i kreatywnej istotne jest, że umiarkowany i monotonny wysiłek uaktywnia mózg. Zwłaszcza podczas spacerowania mózg porządkuje informacje, tworzy nowe połączenia i znajduje ścieżki do rozwiązania problemów.
Ważnym aspektem jest odpoczynek. Kiedy pracujemy intensywnie nad rozwiązaniem jakiegoś problemu, potrzebujemy po pewnym czasie oderwania się i wytchnienia. Więc gdy robisz sobie przerwę na spacer, odpoczywasz, wtedy mózg utrwala zdobyte wcześniej informacje. Zwłaszcza wtedy przychodzą nowe pomysły i oczekiwane rozwiązania. Są one efektem procesu inkubacji, czyli nieświadomej pracy mózgu nad niedokończonym zadaniem.
Chodzenie zmienia schematy myślenia, zwiększając naszą twórczość. I to aż o 60%, bez względu na to, czy spacerujesz na dworze, czy przemieszczasz się po biurze (2).
Dodatkowo, na ogół spacerujemy wśród zieleni. A kolor zielony jest przyjacielem naszej kreatywności. Sam jego widok usprawnia twórcze myślenie.
Chodząc, jesteśmy bardziej odprężeni, a zrelaksowani ludzie, jak się okazuje, podejmują inne, lepsze decyzje niż ci będący akurat w stresie.

Jakie działania możesz podjąć już teraz?

Zamiast siedzieć, wstań (np. przemawiając lub zabierając głos na zebraniu)
Zorganizuj zebranie zespołu na stojąco
Dłuższe rozmowy telefoniczne prowadź przechadzając się po pokoju
Kiedy potrzebujesz wymyślić w firmie coś nowego, zaproś swój zespół na spacer. Podaj cel wyjścia i wyznacz osobę do notowania pomysłów. A kiedy wrócicie, zanalizujcie wyniki. Czy było inaczej niż zwykle?
No i to, co już wiesz od dawna… Schody, zamiast windy… Rower zamiast samochodu… Wysiąść przystanek wcześniej i tak dalej…

Wybierz się więc na spacer, a ciało i mózg na pewno Ci się odwdzięczą.

Zapraszamy do firmy KREATOR na treningi kształtujące twórcze myślenie. Zachęcając do własnego rozwoju polecam szkolenie design thinking. Więcej o szkoleniach tel. kom. + 48 503 129 393

Katarzyna Grzempowska
Prezes Zarządu KREATOR Sp. z o.o.

Przypisy:
1) „Ecce Homo”, w: „Filozofia chodzenia” s.15.
2) Marily Oppezzo and Daniel L. Schwartz: Give Your Ideas Some Legs: The Positive Effect of Walking on Creative Thinking, Stanford University.

Przepis na sukces 2 – Spaceruj!